కాసేపటికే
బోర్ కొట్టేసింది. “ఇది ఏం అవుటింగో!!..
తిన్నాం,.. సినిమా చూస్తున్నాం,.. తరువాత నిద్రపోతాం!! ఇంత కాడికి ఇంట్లోనే
చేయచ్చు కదా??!!” నా భార్య బోర్
పట్టలేక అనేసింది. “ఇది బయట తిరిగి
తిరిగీ అలసిపోయే అవుటింగ్ కాదు. రోజూ పని
చేసే వారిక్ కొంత రెస్ట్ ఇచ్చే
అవుటింగ్!! ఇవే పనులు మన
మన ఇళ్ళలో చేస్తే మీ ఆడవాళ్ళకి వంట
బాధ తప్పదు కదా!! అయినా మీకు
ఇలా బోర్ కొట్టకూడదనే కార్డ్స్
తెచ్చాను.” అంటూ కార్డ్స తీసాడు.
“అయ్యో నాకు ఎలా
ఆడాలో తెలియదు.” మార్గరెట్ అయోమయంగా చెప్పింది. “మేమున్నాంగా నేర్పిస్తాం”అంటూ పేకలు పంచేసాడు
ఆరుగురికీ. కానీ అది కూడా
అంత సక్సస్ కాలేదు. బావకి డబ్బులు పెట్టకుండా
కేవలం సరదా కోసం ఆట
ఆడడం ఇష్టం లేదు. మా
ఆడవాళ్ళేమో డబ్బులు పెడితే జూదం అవుతుంది! మేమాడమని
మోండికేసారు. బావను ఒప్పించి, మెల్లిగా
ఆట మొదలు పెట్టి, మద్య
మద్య లో మార్గరెట్ కి
ఎక్స్ ప్లయిన్ చేస్తూ......అబ్బో!! కాసేపటికే బోర్ ఫీల్ అయిపోయారు
అందరూ. “సరే మీ కందరికీ
బోర్ కొడుతుందని అర్ధమయిపోయింది. కాబట్టి ఇదే ఆటని కాస్త
వెరయిటీగా ఆడదాం. బావకి డబ్బులు పెడితే
ఇష్టం కాబట్టి, ఓడిపోయిన వాళ్ళకి పనిష్మంట్ ఇద్దాం.” “డబ్బులుకీ పనిష్మంట్ కీ సంబంధం ఏమిటీ??”
శ్వేత ఆశ్చర్యంగా అడిగింది. “జూదంలో ఓడిపోయిన వాడు డబ్బు పోగొట్టుకుంటాడు.
అది వాడికి పనిష్మెంటేగా అదే విధంగా ఇక్కిడ
ఓడిపోయిన వాడు పనిష్ చేయబడతాడు”“ఇంటరస్టింగ్ గా ఉంది. ఇలాంటివి
ఏదో ఒక కొస మెరుపులు
లేకుండా ఆడడం అంటే ఇబ్బందే.”
బావ తన ఇంటరస్ట్ చూపించాడు.
నాకు మాత్రం ఇప్పటికే పిచ్చ చిరాకనిపిస్తుంది. త్వరగా
ఈ అవుటింగ్ పూర్తి చేసుకుని వెళ్ళిపోదామనిపించింది. అందుకే వాడి ఐడియాని కామెంట్
చేసాను. “నా బొందలాగా ఉంది
నీ ఐడియా”“ఏడ్చినట్టుంది!!” గీత కూడా నిట్టూర్పుగా
వాడి ఐడియాని కామెంట్ చేసే సరికి ఆడవాళ్ళంతా
ఫక్కున నవ్వేసారు. ఆకాశ్: ఈ ఆటలో మీరు
ఆడడం లేదు. మేం ముగ్గురం
మాత్రమే ఆడుతున్నాం. శ్వేత: మరి మేమేం చేయాలి??
ఇంటికి వెళ్ళిపోమా?? ఆకాశ్: అలా ఎలా?? మేం
ఆడేదే మిమ్మల్ని పందెంగా పెట్టి!! గీత: ఏయ్ ఏంమాట్లాడుతున్నావ్??....
మమ్మల్ని పందెంగా పెట్టేదేంటి??!! ఆకాశ్: ఓడిపోయిన వాడు వాడి భార్యకి
ముద్దు పెట్టాలి! శ్వాత: ఛా!!.... అందరిముందూనా??.. ఒళ్ళెలా ఉంది?? బావ: హా.... హా....
హా.... పెళ్ళానికి ముద్దు పెట్టడం కూడా ఒక శిక్షేనా??
ఆకాశ్: ముద్దంటే బుగ్గమీద కాదు బావా!!........ బేర్
బూబ్స్ మీద!! అందరికీ సవుండ్
ఆఫ్ అయిపోయింది. వాడు ఏం మాట్లాడుతున్నాడో
అర్ధం కాలేదు. కాసే పటికి మార్గరెట్
తేరుకుంది. మార్గరెట్:ఆకాశ్ ఏం మాట్లాడుతున్నావో
తెలుసా?? ఆకాశ్: నువ్వు ఎందుకు భయపడతావ్ డార్లింగ్!!.. నేను ఓడిపోతే కదా
నీకు ప్రాబ్లం!! బావ: దిస్ ఈస్
రిడిక్యులస్!!.. నువ్వు హద్దు మీరు తున్నావు......
ఆకాశ్: ఓడిపోతావని ముందే భయపడుతున్నావా బావా??
డబ్బులు పందెం పెట్టకుండా ఆడడం
బావకు ఎంతమాత్రం ఇష్టం లేక పోయే
సరికి ఇప్పిటి వరకూ బావ ఆట
మీద ధ్యాస పెట్టకుండానే ఆడాడు.
తత్కారణంగా ఇప్పటి వరకూ ఒక్క షో
కూడా కొట్టలేదు. దీనినే ఆసరాగా తీసుకున్నాడు ఆకాశ్. బావ: ఆకాశ్!!.... నాకు
భయపడాల్సిన అవసరం లేదు. నేను
ప్లేయర్ని. ఆకాశ్: మరి ఓడిపోతావని భయం
దేనికి బావా?? నాకు ఓడిపోతానన్న భయం
ఏమాత్రం లేదు. నువ్వు ఎంత
ప్లేయర్ వి అయినా ఇప్పటివరకూ
ఈ ఆటలో ప్రతి షో
నేనే కొట్టాను. ఇక పైకూడా ఖచ్చితంగా
ప్రతి షో నాదే. కాబట్టి
నేను ధైర్యంగా పందెం కాస్తున్నాను. బావ:
నేను ఓడిపోతానన్న భయం లేదు. ఇప్పటి
వరకూ ఆటలో నేను ధ్యాస
ఉంచలేదు. ఒక్కసారి నేను ధ్యాస పెట్టి
ఆడానంటే నీ గర్ల్ ఫ్రండ్
పరిస్తితి ఏంటా అని ఆలోచిస్తున్నాను.
గీత: జస్ట్ షట్ అప్!!..
ఈ కాన్వర్సేషనంతా వింటూ గీతకు పట్టలేని
కోపం వచ్చింది. వాళ్ళ మాటలను ఆపుచేస్తూ
గట్టిగా అరిచింది. “మీ మగాళ్ళు మరీ
బరితెగిస్తున్నారు. ఇష్టం వచ్చి నట్టు
వాగుతున్నారు.” కానీ అప్పటికే బావ
వాడి మాటల్లోకి వచ్చేసాడు. స్వయంగా బావే మా చెల్లెలిని
సముదాయిస్తున్నాడు. “గీత నేను చెబుతున్నాను.
నీకేం భయంలేదు. నేను ప్లేయర్ని!! భయపడకు.”
ఇంతలో నా భార్య మా
బావను సంబోధిస్తూ అందుకుంది. “అన్నయ్యా ఇక్కడ నీ భార్య
మాత్రమే లేదు. నేను కూడా
ఉన్నాను. అయినా నువ్వు ఎంత
ప్లేయర్ వి అయినా ఒక్కసారయినా
పక్కన వాళ్ళు షో కొట్టక మానరు.
అప్పుడు మా పరిస్తితి ఏంటి??”
“ఎవరి భార్యలకు వాళ్ళు
ముద్దు పెడితే తప్పేముంది!!” ఆకాశ్ ఆ మాట
అనే సరికి ముగ్గురు ఆడవాళ్ళూ
ఒంటికాలు మీద లెగిసారు. తిట్ల
పురాణం మొదలు పెట్టారు. నేను
అందరినీ గమనిస్తున్నాను. మార్గరెట్ ను చూస్తుంటే నాకు
ఈ ఆటలో తప్పు లేదని
పిస్తుంది. తన ఎక్స్ పోస్డ్
టాప్ నుంచి తన సళ్ళు
దాదాపు సగం కనిపిస్తున్నాయి. తన
రెండు సళ్ళ మద్య సందు,
ఆ సళ్ళ షేపు....... ఒక్కసారి
ఆ ఆకాశ్ గాడు ఓడిపోతే!!
ఆహా కనీసం వాడు చీకుతున్నప్పుడయినా
తన సళ్ళు పూర్తిగా చూడవచ్చు
అనుకున్నాను. కానీ పేకాట లో
షో కొట్టడం ఉంటుంది. మరి ముగ్గురు ఆడితే
వాళ్ళలో ఓడిపోయేవారెవరు? అమ్మో!! బహుశా వీళ్ళు ఒక
ఆట మొత్తం గురించి మాట్లాడుతున్నారేమో. అదే నిజమయితే ఒక్క
ఆటకు రెండుమూడు గంటలు గడుస్తుంది. పొరపాటున
నేను ఓడిపోతే......!! అమ్మో!!! “రేయ్......” ఆకాశ్ గాడు గట్టిగా
నన్ను పిలిచే సరికి ఉలిక్కిపడి ఆలోచనలు
వదిలి పెట్టి వాళ్ళ లోకంలోకి తిరిగి
వచ్చాను. “నువ్వు ఏం మాట్లాడవేరా?? ఈ
ఆడవాళ్ళు నానా గోల చేస్తున్నారు.
ఇతకీ నువ్వు ఆటలో ఉన్నట్టా లేనట్టా??”
“ఇంతకీ ఈ ఆటలో
ఓడిపోయిన వాళ్ళు ఎవరు అవుతారు??” అన్ని
ఆలోచనల మద్య వాడు సడన్
గా ఆ ప్రశ్న వేసేసరికి
నా మెదడు లో ఉన్న
అనుమానం పెదాలనుండి టక్కున వచ్చింది. “అంటే నీకు ఇష్టమే
నన్న మాట!! హా.. హా..
హా....” వాడు గట్టిగా నవ్వేసాడు.
ఇక ముగ్గురు ఆడవాళ్ళూ యుద్దం నామీద మొదలు పెట్టారు.
నేను కేవలం డవుట్ అడిగానని
సర్దిచెప్పినా వాళ్ళు వినలేదు. బావకూడా పక పకా నవ్వుతున్నాడు.
“నేను మాత్రం ఆటకు
రెడీ. ఇప్పుడే చబుతున్నా.... ఒకవేళ నేను గనక
ఓడిపోతే నా భార్య ఒప్పుకోకపోయినా
బలవంతంగా నయినా ముద్దుపెడతాను.” బావ
ఆ మాట అనగానే ఆకాశ్
గాడు తన మాటను సరి
చేస్తున్నాడు. “బేర్ బూబ్స్ మీద
బావా!!” “ఆ...... అక్కడే పెడతా!! అంత దమ్ము ఉన్నవాడు
ఎవడయినా ఆటలో ఉండవచ్చు.” “ఐ
యామ్ ఆల్ రెడీ ఇన్
బావా!!” అంటూ వాడు నా
వైపు చూసాడు. తరువాత ….. (Written by Sarit -- To be continued in Part-12)
No comments:
Post a Comment